Ekki ég heldur !!

Ég deili þessari skoðun með Steingrími en ég reikna ekki með að hafa nokkur áhrif á þetta frekar en Steingrímur en rífa kjaft yfir því það get ég eins og hann . Tótinn

Vill ekki sjá Icesave-ábyrgð

Athugasemdir

[Kristinn Gunnarsson (IP-tala skráð) 5.12.2008 kl. 14:45]

ísland ber fulla þjóðréttarlega ábyrgð - við verðum bara að horfast í augu við það. Icesave-útibú Landsbankans eru alveg jafnrétthá og útibú Landsbankans á Íslandi. íslenska ríkið ákvað að ábyrgjast að fullu almennar bankainnistæður á íslandi en ætlaði að láta almenning sem átti peninga í erlendum útibúum ekki fá neitt - það var þetta sem gerði allt vitlaust úti í Evrópu, þegar íslenska ríkið ætlaði að fara að mismuna sparifjáreigendum. Hvað hefði verið sagt ef rikisstjórn íslands hefði sagt að innistæður í bönkunum í Reykjavík væru tryggðar en ekki úti á landi? Ef Landsbankinn braut lög og reglur þá á ríkið að sjálfsögðu kröfur á eigendur og stjórnendur bankans.

[Þórarinn M Friðgeirsson, 5.12.2008 kl. 15:18]

Kristinn ég geri mér nú orðið fulla grein fyrir þessari miður góðu staðreynd en eitthvað hefur eftirlitskerfið brugðist fyrst þessu var leyft að ganga svona langt ???? Og þú talar um hvort lög hafi verið brotin og þá skal sækja það á eigendur og stjórnendur bankanna. Er eitthvað af þeim lengur að taka ???? Maður spyr sig.
Kv. Tótinn

[Jón Helgi (IP-tala skráð) 6.12.2008 kl. 12:34]

Eru nýju gjaldeyrislögin þá ekki líka brot?

Samingurinn um Evrópska efnahagssvæðið (EES-samningurinn).kveður á um meginregluna um frjálst fjármagnsflæði í 40. og 41. gr. Reglan felur í sér að aðildarríkjunum er óheimilt að hefta flutning fjármagns um Evrópska efnahagssvæðið.

Íslensk stjórnvöld réttlæta það brot með:  ....  að stjórnvöldum er heimilt að grípa til verndarráðstafana skv. 43. gr. samningsins sem reynist það nauðsynlegt til að bregðast við ýmiss konar erfiðleikum eða röskun á fjármagnsmarkaði viðkomandi aðildarríkis.

Ætli hrun allra bankanna flokkist ekki undir "erfiðleika"? 

Ætli slíkir "erfiðleikar" dragi ekki úr vægi jafnræðisreglunnar.  Sérstaklega dregur hún úr vægi þeirrar reglu þar sem um að ræða jákvæða mismunun fyrir Íslendinga.  Stjórnvöldum er ekki og hefur aldrei verið skylt að tryggja innistæðutryggingasjóð og því ekki skylt að ábyrgjast innistæður hvorki á Íslandi né erlendis. Málið hefði snúið öðru vísi við ef ríkið hefði verið ábyrgt í upphafi.  Svo var og er ekki. 

Að sjálfsögðu eru það mistök að ábyrgjast Icesave.  Það blasir við.

[Jón Helgi (IP-tala skráð) 6.12.2008 kl. 12:55]

Það virðist alveg gleymast að Íslenska ríkinu hefur aldrei borið skylda til þess að ábyrgjast innistæður - hvorki innanlands né erlendis. 

Í ljósi neyðarástands var gripið til jákvæðrar mismunar grundvallað á þjóðerni enda eru það Íslendingar sem tapa fyrst og fremst á hruninu og við blasti að ástandið yrði enn alvarlegra ef ekki yrði brugðist við.  

Ef ofan á allt saman hefðu allir Íslendingar og íslenks fyrirtæki tapað innistæðum sínum þá væri staðan önnur. Kreppan í dag væri barnaleikur í samanburði við slíka kreppu - ef ekki hefði verið gripið til þessarar jákvæðu mismunar.  Það að koma í veg fyrir slíkt veitir erlendum innistæðueigendum ekki rétt á því að íslenskir skattgreiðendur ábyrgist innistæður þeirra.   Það stóð aldrei til og stóð heldur ekki til þegar þeir völdu hærri vexti og meiri áhættu á Icesave.