Kveðja til pabba!

Elskulegur faðir minn Friðgeir Jóhann Þorkelsson frá Laufási á Hellissandi sem lést þann 6 maí síðastliðinn hefði orðið 67 ára á morgun  þ.e þ. 28 maí hefði hann lifað og er söknuðurinn mikill en minningarnar lifa. 67 ára er ekki hár aldur og að sjálfsögðu hefði ég kosið að eyða með honum mörgum mörgum árum til viðbótar en því er ekki til að heilsa en ég geymi minningarnar í hjarta mínu. Pabbi minn var fæddur 1941 á Hellissandi og ólst upp í stórum systkinahópi í litlu en fallegu húsi í útjaðri þorpsins og þar höfðu amma og afi komið sér upp bústofni til að geta alið önn fyrir þessum hópi.

Pabbi minn þú varst hvers manns hugljúfi og aldrei man ég eftir að þú hafir talað illa um nokkurn mann, þú varst með afbrigðum stríðinn og ekki ósjaldan lögðuð þið þú og bræður þínir á ykkur talsverða fyrirhöfn til að hrekkja nágranna ykkar eða vini og félaga þó líklegast hafi þar oftast verið um góðlátlegt grín að ræða. Pabbi minn þú varst maður orða þinna þó þau væru ekki alltaf mörg en þess þurfti ekki alltaf. Við áttum ágætlega saman og bættum hvorn annan upp þó að mig gruni að oftar en ekki hafir þú látið mig halda að það hefði verið ég sem þú stólaðir á að geta klárað málin þrátt fyrir að yfirleitt hafi það verið á hinn veginn. Ýmislegt tókum við okkur fyrir hendur á langri samleið og minnisstæðust eru mér síðustu árin þar sem við reistum okkur sumarbústað og eyddum við ásamt systkinum mínum og fjölskyldum okkar miklum tíma við þá iðju. Þú varst einskaklega bóngóður maður og aldrei man ég eftir að þú hafi sagt nei þegar þú varst beðinn um hjálp, oftar en ekki endasentistu um hálft landið til að ná í okkur félagana mig Krissa og Kristmund og vini okkar þegar við höfðum í fíflaskap okkar lagt í langferð án þess að hugsa hvort við næðum á leiðarenda eða ekki. Einn veturinn sátum við sem oftar fastir uppi á Fróðárheiði á illa búnum bílnum og sáum fyrir okkur að þurfa að dúsa þar yfir nótt en það hafði frést af ógöngum okkar og ekki stóð á því frekar en fyrri daginn, gerður var út leiðangur uppá heiðina til að ná í þessa galgopa og ekki er víst (þó ekkert hafi verið sagt) að þú né aðrir leiðangursmenn hafi verið sérstaklega ánægðir með aðkomuna þar sem við höfðum öll fengið okkur aðeins í tána af aðföngum sem við höfðum verið að sækja.  En svona varstu elsku pabbi nei var ekki til í þínum orðaforða og ekki varstu að fjargviðrast yfir svona smámunum.

Mamma er búin að standa sig eins og hetja í veikindum þínum og hennar eru þakkirnar . 

Elsku besti pabbi minn þú varst þú sjálfur sama á hverju gekk og vonandi er vistin betri þar sem þú ert núna en hún var síðasta ár þitt hér á jörðu.   

Þín er sárt saknað en ég þakka þér fyrir allt sem þú gerðir og allt sem þú varst okkur. Þitt er himnaríki sé það þá til ?????

Þinn sonur Þórarinn Magni.

 

Athugasemdir

[Sigurást Heiða Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 4.6.2008 kl. 22:46]

Þetta var ofboðslega falleg grein og lýsir afa svo vel, minningargreinin þín var líka stórkostleg. Takk fyrir að koma í orð það sem við erum öll að hugsa. Knús þín frænka Ásta Heiða